بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

بنام خداوند بخشاينده مهربان

وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ

و همانا خواند ما را نوح پس چه خوبند پاسخ‌دهندگان

وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ

و رها ساختيمش با خاندانش از اندوه بزرگ

وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ

و گردانيديم نژادش را بازماندگان

وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ

و گذارديم بر او در پس آيندگان

سَلامٌ عَليٰ نُوحٍ فِي الْعالَمِينَ

سلامى بر نوح در جهانيان

إِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

همانا بدينسان پاداش دهيم به نكوكاران

إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ

كه او است همانا از بندگان ما مؤمنان

ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ

سپس غرق ساختيم دگران را

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ

و هر آينه از پيروان وى است ابراهيم

إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ

گاهى كه آمد پروردگار خويش را با دلى سالم

إِذْ قالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ

هنگامى كه گفت به پدر خويش و قومش چه را مى‌پرستيد

أَ إِفْكاً آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ

آيا به دروغ خدايانى را جز خدا خواهيد

فَما ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعالَمِينَ

آيا چيست گمان شما به پروردگار جهانيان

فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ

پس نگريست نگريستنى در ستارگان

فَقالَ إِنِّي سَقِيمٌ

پس گفت همانا منم بيمار

فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ

پس روى برتافتد از او پشت‌كنندگان

فَراغَ إِليٰ آلِهَتِهِمْ فَقالَ أَ لا تَأْكُلُونَ

پس خراميد (خزيد) بسوى خدايان ايشان پس گفت چرا نمى‌خوريد

ما لَكُمْ لا تَنْطِقُونَ

چه شود شما را كه سخن نگوئيد

فَراغَ عَلَيْهِمْ ضَرْباً بِالْيَمِينِ

پس روى آورد بر ايشان مى‌نواخت با دست راست

فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ

پس روى آوردند بسويش به انبوه دوندگان

قالَ أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ

گفت آيا مى‌پرستيد آنچه را مى‌تراشيد

وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ

و خدا آفريدتان با آنچه مى‌سازيد

قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْياناً فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ

گفتند بنياد نهيد برايش بنيانى پس بيفكنيدش در دوزخ

فَأَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِينَ

و خواستند بدو نيرنگى را پس گردانيديمشان پست‌شدگان

وَ قالَ إِنِّي ذاهِبٌ إِليٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ

گفت همانا مى‌روم بسوى پروردگار خويش زود است رهبريم كند

رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ

پروردگارا ببخش مرا از شايستگان

فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلِيمٍ

پس نويدش داديم به پسرى خردمند

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قالَ يا بُنَيَّ إِنِّي أَريٰ فِي الْمَنامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ ما ذا تَريٰ قالَ يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ

تا گاهى كه رسيد با وى كوشش (يا دويدن را) گفت اى پسرك من همانا ديدم در خواب كه مى‌كشمت پس بنگر تا چه مى‌بينى گفت اى پدر بكن آنچه را فرمان مى‌شوى زود است بيابيم اگر خدا خواهد از شكيبايان

فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبِينِ

تا گاهى كه گردن نهادند هر دو

وَ نادَيْناهُ أَنْ يا إِبْراهِيمُ

و افكندش به پيشانى و خوانديمش اى ابراهيم

قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا إِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

همانا راست آوردى خواب را ما بدينسان پاداش دهيم نيكوكاران

إِنَّ هٰذا لَهُوَ الْبَلاءُ الْمُبِينُ

اين است هر آينه آن آزمايش آشكار

وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ

و فديه داديمش به كشتنيى بزرگ

وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ

و بازگذارديم بر او در آيندگان

سَلامٌ عَليٰ إِبْراهِيمَ

سلامى بر ابراهيم

كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

چنين پاداش دهيم نيكوكاران را

إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ

همانا او است از بندگان ما مؤمنان

وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ

و نويد داديمش به اسحق پيمبرى از شايستگان

وَ بارَكْنا عَلَيْهِ وَ عَليٰ إِسْحاقَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِما مُحْسِنٌ وَ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ

و بركت نهاديم بر او و بر اسحق و از نژاد آنان است نكوكارى و ستمگرى بر خويشتن آشكار

وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَليٰ مُوسيٰ وَ هارُونَ

و همانا منت نهاديم بر موسى و هارون

وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ

و رهاشان ساختيم و قومشان را از اندوه بزرگ

وَ نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِينَ

و ياريشان كرديم پس شدند چيرگان (پيروزمندان)